Terapia Czaszkowo-Krzyżowa jest wyjątkowo delikatną i jednocześnie niezwykle silną formą terapii, skupioną na rozpoznawaniu głębokich oddziaływań o szerokim aspekcie terapeutycznym i zdolności do rozwiązywania problemów, z którymi sobie nie radzą.Jest to głęboki proces leczenia, który może uwolnić trzymane wzorce choroby – zarówno fizyczne jak i psychiczne – które gromadzimy przez życie, jako rezultat urazu i traumy, który zapisujemy w naszej tkance, doprowadzając w końcu do utraty zdrowia i dysfunkcji. Terapia Czaszkowo – Krzyżowa jest skupiona na dwóch aspektach. Przywróceniu i odtworzeniu ukrytych sił witalnych. Drugim aspektem jest uwolnienie z napięć i restrykcji jak również utworzenia przestrzeni w celu swobodnego przepływu sił witalnych przez nasze ciało. TCK może być pomocna dla większości ludzi począwszy od niewielkich dolegliwości aż po ostre i przewlekłe problemy ze zdrowiem. Przynosi spokój nadpobudliwym i daje wypocząć chronicznie przemęczonym. Niezwykle delikatny dotyk terapeutyczny czaszki, kości krzyżowej, okolic przepony i stóp ma wyzwolić w naszym ciele procesy samouzdrawiania. Przywraca witalność, zdrowie i dobre samopoczucie. Poprzez delikatny dotyk terapeuta równoważy nieprawidłowe napięcia zapisane w szkielecie, mięśniach, stawach i powięziach.

Terapia czaszkowo-krzyżowa dla kobiet w ciąży

Ból lędźwiowego odcinka kręgosłupa to typowa dolegliwość kobiet w ciąży związana z powiększającymi się rozmiarami dziecka. Ciągłe odchylanie tułowia ku tyłowi powoduje bowiem przeciążenie krążków międzykręgowych i ucisk na korzenie nerwów. TCK przynosi ulgę, gdyż pomaga wygasić nadmierną reaktywność mięśni okolic miednicy i lędźwi.

Wskazania do terapii

• szok poporodowy – z głębokimi fizycznymi i emocjonalnymi konsekwencjami,
• kompresje czaszki podczas trudnego porodu,
• problemy z uczeniem się, dysleksja, zez,
• bóle pleców, bóle szyi, uciążliwy ból,
• napięcie, niepokój, stres, bezsenność, zaburzenia widzenia,
• problemy po porodzie, depresja, zrosty opłucnowe,
• bóle głowy, migreny,
• astma, zapalenie zatok, oskrzeli, pęcherza moczowego,
• zamrożony bark, artretyzm, rwa kulszowa, przewlekłe i powtarzające się urazy,
• problemy z trawieniem, zaburzenia menstruacyjne, okresowe bóle,
• kolka, zwężenie odźwiernika, problemy z karmieniem,
• zapalenie uszu, szumy w uszach, zapalenie migdałków,
• nadaktywność, autyzm, epilepsja, porażenie mózgowe,
• zaburzenia osobowości, napady złości, zachowania obsesyjne, słaba koordynacja,
• problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym i zębami,
• szok i trauma po wypadkach,

Skorzystaj z pomocy fizjoterapeuty jeżeli będąc w ciąży, a może już po porodzie:

• odczuwasz bóle kręgosłupa
• odczuwasz drętwienia rąk i palców
• miewasz promieniujące bóle wzdłuż nogi (rwę kulszową)
• masz napięte i bolesne mięśnie w okolicy szyi, barków, pleców, nóg
• po dłuższym staniu, chodzeniu bolą Ci kostki, kolana, biodra
• masz obrzęknięte ręce lub nogi
• masz bóle w z przodu lub z tyłu miednicy
• masz problem z nietrzymaniem moczu podczas kichania, kaszlu, dźwigania, skakania i innych czynności
• chcesz poprawić swą ogólną kondycję czy sylwetkę
• nie podoba Ci się Twój brzuch czy postawa
• pojawia Ci się zastój mleka w piersi

Trening funkcjonalny oraz Funkcjonalny Trening Medyczny to nowoczesne formy świadomego ruchu, które wywodzą się z rehabilitacji, a polegają na połączeniu bezpiecznej aktywności fizycznej z funkcjonalnością ruchu. Każde ćwiczenie musi być specyficzne i swoiste dla konkretnej osoby, tak aby dzięki niemu, mogła łatwiej i bezpieczniej wykonywać podejmowane czynności związane z dniem codziennym lub ulubioną formą sportu czy rekreacji. Trening funkcjonalny pomaga w likwidacji powstałych dysfunkcji oraz w profilaktyce potencjalnego bólu i urazów, mogących wystąpić w wyniku przeciążeń, spowodowanych niewłaściwą postawą lub niedokładnym wykonywaniem czynności motorycznych dnia codziennego. Trening funkcjonalny jest indywidualnie dopasowany dla każdej osoby i charakteryzuje się odmiennością pod względem mechanicznym, energetycznym i koordynacyjnym w zależności od wyjściowego poziomu sprawności fizycznej i oczekiwań klienta. Ten rodzaj treningu ma zastosowanie w rehabilitacji, w profilaktyce zdrowotnej oraz w ćwiczeniach dla sportowców. To sprawia, że z tej formy aktywności może korzystać każdy, osoby starsze i młodsze; o świetnej kondycji, jak również i te mniej sprawne.

Korzyści płynące z Treningu Funkcjonalnego:

Trening pozawala ćwiczyć bardziej świadomie. Postrzega ciało człowieka jako biomechaniczną całość, dlatego nie koncentruje się na wyizolowanych ruchach, ale bazuje raczej na pracy w zamkniętych łańcuchach kinematycznych.

Kształtuje stabilność globalną i lokalną, czucie głębokie i równowagę, a dopiero w dalszej kolejności siłę mięśniową, co daje trwalszą i długofalową poprawę sprawności funkcjonalnej.

Trening funkcjonalny harmonijnie oddziałuje na całe ciało, wzmacniając i uelastyczniając mięśnie, wyrównując ich napięcie, podnosząc ogólną kondycję. Jest przy tym całkowicie bezpieczny, gdyż odbywa się pod okiem profesjonalnie wyszkolonych trenerów, posiadających wiedzę medyczną.

Idea treningu funkcjonalnego polega na tym, że podczas jego trwania dochodzi do zapisywania w centralnym układzie nerwowym efektywnego, bezpiecznego aktu ruchowego, co sprawia, że z upływem czasu dana czynność ruchowa staje się aktem, odruchowym, nieświadomym. Dzięki temu nawet w trudnych, nietypowych sytuacjach możemy bezpiecznie, szybko, efektywnie podejmować daną aktywność motoryczną.

Trening Funkcjonalny może być stosowany jako przygotowanie do innej kwalifikowanej aktywności / taniec ,biegi ,sporty walki ,narciarstwo/, jak również do pokazania na plaży pięknej, zadbanej sylwetki.

Funkcjonalny Trening Medyczny (FTM) stanowi odmianę Treningu Funkcjonalnego. W pierwszej kolejności skupia się na likwidacji funkcjonalnej dysfunkcji narządu ruchu. Każdy program treningowy bazuje na badaniu i ocenie funkcjonalnej, a jego celem jest poprawa propriocepcji oraz koordynacji wewnatrzmięśniowej, tak aby płynnie przejść od terapii do treningu medycznego, a w efekcie końcowym wypracować nawyk regularnej aktywności ruchowej.

Zaburzona motoryka w znacznym stopniu komplikuje aktywność niemowląt. Konieczne jest wtedy prowadzenie odpowiedniej rehabilitacji.

Metoda NDT-Bobath została stworzona przez Bertę Bobath fizjoterapeutke i jej męża Karela Bobath neurologa dziecięcego w latach 40 XX w. Początkowo metoda skierowana była do dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Koncepcja ta została jednak rozszerzona na niemowlęta przez kontynuatorki idei NDT doktor Elizabeth Köng i fizjoterapeutkę Mary Quinton. Jedna z najważniejszych neurofizjologicznych podstaw koncepcji opiera się na studium zachowań ruchowych ,a więc na obserwacji i analizie ruchu prawidłowego i nieprawidłowego w spontanicznej aktywności. Dziecko wykorzystujące nieprawidłowe wzorce motoryczne generuje nieprawidłowy ruch. Natomiast dziecko rozwijające się prawidłowo wykorzystuje a następnie modyfikuje i przystosowuje wcześniejsze doświadczenia sensomotoryczne do wykonania nowych aktywności. Każda nowa czynność staje się bardziej dokładna, perfekcyjna i efektywna gdy jej podstawę stanowi prawidłowy mechanizm kontroli postawy.Niezbędnym warunkiem wykonania prawidłowego ruchu jest prawidłowe napięcie posturalne. Powinno być wystarczająco wysokie by przezwyciężyć działającą siłę grawitacji i jednocześnie na tyle niskie, by umożliwić wykonanie precyzyjnego ruchu.W terapii dziecko uczy się prawidłowych mechanizmów odruchu postawy – równoważnych i nastawczych.

W terapii Bobath terapeuta:

•  wyhamowuje patologiczne wzorce,
• uczy prawidłowych,
• reguluje napięcie mięśni, prawidłową dystrybucję napięcia
• prowadzi ruch tak długo, póki dziecko samodzielnie nie przejmie ruchu najbardziej zbliżonego do prawidłowego i zautomatyzuje go na swój użytek, w funkcję

Terapia adresowana jest do najmłodszych pacjentów u których stwierdzono:

• zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego
• opóźnienie rozwoju psychomotorycznego
• kręcz szyi (asymetryczne ustawienie głowy)
• mózgowe porażenie dziecięce
• uszkodzenia nerwów obwodowych (np. splot ramienny)
• zaburzenia integracji sensomotorycznej
• rozszczep kręgosłupa
• choroby nerwowo-mięśniowe (dystrofie mięśniowe, zaniki rdzeniowe mięśni)
• zespół Downa

Zespół tarcia pasma biodrowo-piszczelowego

Bóle piszczeli, goleni

Zapalenie ścięgien mięśni gęsiej stopki

Uszkodzenie więzadła krzyżowego tylnego PCL

Zespół przedziałów powięziowych podudzia

Kolano biegacza

Uszkodzenia więzadeł stawu kolanowego

Uszkodzenia łękotek

Kolano skoczka

Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL

Płaskostopie

Tendinopatie ścięgna Achillesa

Zapalenie rozcięgna podeszwowego

Łokieć tenisisty

Łokieć golfisty

Tendinopatie stożka rotatorów

Zamrożony bark

Shinsplints – bóle piszczeli

Wady postawy

Rwa kulszowa

Rwa udowa

Rwa barkowa-ramienna